Ik heb in mijn team een vijftal ingehuurde krachten aan het werk. Stuk voor stuk goede betrouwbare mensen die weten waar ze mee bezig zijn op het gebied van directievoering en projectleiding. Jaren geleden met zorg geselecteerd op basis van hun prijs, cv’s en gesprekken. Ze zijn inmiddels allemaal prima ingewerkt, kennen de interne lijnen en externe organisaties zoals wijkraden, hulpdiensten en nutsbedrijven. Ze weten hoe de hazen lopen binnen de gemeente. Er zijn zelfs interne opdrachtgevers de soms het verschil niet zien tussen een eigen en een ingehuurd medewerker. Dan doe je het als ingehuurde medewerker goed! Je voelt je verantwoordelijke en gaat voor het gezamenlijke resultaat.
Er is echter ook een aanbestedingsbeleid dat aangeeft dat inhuurcontracten over de duur van de looptijd tot een maximumbedrag van 207.000 euro openbaar moeten worden aanbesteed. Daar ben ik inmiddels met de looptijd van >3 jaar ruimschoots overheen …. Oké, oké, ik ga de contracten vernieuwen. Maar hoe doe je dat?
Ik heb wel een aantal criteria:
- Ik zal ze hoe dan ook niet allemaal in 1x gaan vervangen. Ik wil dat gefaseerd laten plaatsvinden omdat het risico op kennisverlies bij de overdracht van de lopende projecten anders veel te groot wordt.
- De bestaande inhuur wil ik ook een kans geven om opnieuw mee te dingen naar de opdracht. Ik ben immers heel tevreden over hun huidige inzet.
- Het is niet wenselijk om de nieuwe contracten op laagste prijs in de markt te zetten. Doe ik dat wel dan weet ik dat mijn bestaande inhuur geen enkele kans zal maken om opnieuw aangenomen te worden. Verder heb ik bij de vorige inhuuraanbesteding al gemerkt dat er veel prijsduikers zijn die ver onder geldende marktprijs inschrijven. Dit levert enorm veel discussie op in het vervolgtraject. Het zal dus iets moeten worden met een minimum en een maximum bedrag.
Ergens is het toch best gek. Het feit dat ik al jaren gebruik maak van inhuur geeft ook aan dat er eigenlijk meer vaste formatie zou moeten zijn en dat de flexibele schil wel wat starre trekjes begint te vertonen. Volgens mij is het 11 jaar geleden dat in mijn team de laatste persoon is aangenomen. Vanaf die tijd zijn capaciteitsproblemen altijd opgelost door structureel gebruik te maken van de flexibele schil. De personeelsstop als gevolg van de (continue) bezuinigingen maakt dat dit nu, maar zeker ook voor de toekomst erg lastig te veranderen zal zijn. Extra FTE’s erbij is een onderwerp wat nog steeds (maatschappelijk) moeilijk bespreekbaar is. Politiek gezien is er de wens om juist kleiner en flexibeler te worden: “we willen meer de regie voeren”. Het is alleen wel zo dat hoe kleiner het gemeentelijke apparaat wordt hoe hoger het uurtarief wordt van medewerkers. De vaste lasten blijven vaak gelijk.
Je zou je een organisatie met alleen maar inhuur kunnen voorstellen. Dus eigenlijk kun je dan net zo goed je ingenieursbureau aan de markt ‘verkopen’. Maar zo werkt dat niet… Juist de eigen mensen werken bij een overheid omdat ze het belangrijk vinden zich verdienstelijk te maken voor de bewoners/gebruikers van de openbare ruimte. Er zit drive en verantwoordelijkheidsgevoel ze weten met tact en gevoel een project in een moeilijke buurt te realiseren. Dat kun je niet uit een boekje halen hoe je dat moet doen. Teveel inhuur in het team zou ook die balans kunnen verstoren. Dat is ook waarom ik graag langjarige verbindingen wil aangaan met inhuur. Ze moeten datzelfde verantwoordelijkheidsgevoel krijgen. Daar heb je tijd voor nodig.
Zo zie je dus dat gebruik maken van inhuur om het tekort aan eigen mensen op te vangen voorlopig nog wel even zal blijven bestaan. Ik denk ook niet dat het verstandig is om hier veel aan te veranderen zolang je je maar bewust blijft hoe dit binnen je eigen organisatie werkt.
(c) www.lbbrhzn.nl
