Een paar maanden gelden heb ik samen met enkele collega’s een ronde gemaakt door onze openbare ruimte per rolstoel! Dit was op uitnodiging van de Stichting Vol Levenslust om eens te ervaren hoe het is om als minder valide ‘mijn’ eigen net aangelegde openbare ruimte te ervaren. Ik kan zeggen: Het was een bijzondere ervaring. Een blaar op mijn hand rijker en de volgende dag enorme spierpijn! Maar een ervaring rijker (tip: neem de scootmobiel!). Van deze rondgang is bijgevoegde youtube impressie gemaakt.
Mijn conclusie na die middag is dat er nog heel wat moet gebeuren om de openbare ruimte op een niveau te brengen zodat zoveel mogelijk doelgroepen daar gebruik van kunnen maken. Waarom hebben we daar zo weinig aandacht voor? Het zette me toch aan het denken omdat in 2015 door de transities in het sociaal domein voor ongeveer 16 miljard euro is overgedragen aan de gemeenten. Het idee achter deze transitie is dat er met betere maatwerk oplossingen inwoners makkelijker samen ouder kunnen worden. Maar ook chronisch zieken en mensen met een beperking moeten zo lang mogelijk in hun eigen buurt kunnen blijven wonen. De zelfredzaamheid van bewoners moet hierdoor bevordert worden. Dus we besteden als gemeenten bij elkaar wel miljarden in de zorg maar we kijken niet hoe we de zorg kunnen verminderen door een betere afgestemde openbare ruimte aan te leggen. Voor de levensloopbestedigheid van de openbare ruimte zal de bereikbaarheid van voorzieningen, winkels en openbare ruimte moeten verbeteren. Ik zou bijna als ambtenaar gaan denken dat daar een businessmodel in zit!
Nu weet ik dat er zelfs een wettelijke basis is om hierin actie te ondernemen! Artikel 2.1.2, lid 2 a van de nieuwe Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo 2015) schrijft hierover: De gemeenteraad moet een plan vaststellen dat er op gericht is om de sociale samenhang, de toegankelijkheid van voorzieningen, diensten en ruimten voor mensen met een beperking te bevorderen. Nu ben ik niet zo van het op deze manier afdwingen van maatschappelijke veranderingen. Ik denk dat wanneer je een goede openbare ruimte weet te creëren voor ouderen en minder validen het goed is voor alle gebruikers van de openbare ruimte.
Met dank aan Johan Hartmann en de andere medewerkers van Stichting Vol Levenslust.
(c) www.lbbrhzn.nl
