Afgelopen dinsdag 29 september was de Betonwegen dag in de Brabanthallen in Den Bosch. Ik was door het centrum Cement&Beton uitgenodigd om een duo presentatie te verzorgen. Als onderwerp hadden we gekozen voor “Weg met EMVI”. Onze conclusie aan het einde van de presentatie was dat EMVI op zich ok is maar dat de invoering van een aanbestedingsvorm waarbij ook ruimte is om met varianten te werken zeker tot de aanbevelingen behoord. Gelukkig werd er vanuit de zaal instemmend geknikt.
Het leuke van z’n dag is dat je ook weer veel inspiratie op doet door ook bij andere sprekers in de zaal te gaan luisteren. Zo zat ik bij een presentatie van George Jurriaans, mijn oud adviseur van de Oost Veluweweg. Een paar jaar gelden hebben we samen een betonweg aangelegd met geluidreducerende eigenschappen. Hij vertelde een verhaal over White Topping. Dat is een techniek om een betonlaag aan te brengen op een versleten asfaltweg. Het wordt in Amerika veelvuldig toegepast maar in Europa totaal niet. Ik vroeg me daar, zittend achter in de zaal af waarom daar wel en hier niet? Het was niet moeilijk om wat argumenten te bedenken waarom het hier niet werkt. Beton is te duur in vergelijking met asfalt. Je kunt meer m2 asfalt aanleggen voor eenzelfde investering in beton. Met achterstallig onderhoud is dan de keuze niet zo moeilijk. Maar toch is dat korte termijn denken. Zelfs een weg met White Topping gaat nog tientallen jaren langer mee dan een nieuwe asfaltweg. Op de lange termijn verdien je het dus gewoon terug! Dat blijft in gemeenteland toch wel een dingetje… LCA’s (Life Cycle Analysis) maken en op basis daarvan investeringsprogramma samen te stellen. Het gebeurd gewoon niet.
Het is veel leuker om na te denken wanneer het wel kan! Ik denk dat we dan als gemeenten delen van onze openbare ruimte, wat betreft het langjarig onderhoud moeten gaan onderbrengen bij aannemers. Ik zie het om me heen al gebeuren. Gemeente Lochem heeft plannen, in Winterswijk voert de ROVA al delen van de openbare ruimte uit. Haarlem heeft alles buiten de deur gezet. Gek genoeg zijn het nu juist marktpartijen die wel snappen dat investeringen in kwaliteit en duurzaamheid op de langere termijn goedkoper is.
Aan het einde van zijn presentatie dacht ik, “Ja, het lijkt me leuk een project met White Topping te gaan uitvoeren”. Ik geloof wel in het concept van duurzaam beton voor een duurzamere samenleving alleen het dure prijskaartje… Ik moet toch eens wat intensiever met wat mensen gaan praten hoe je zoiets zou kunnen financieren.
www.lbbrhzn.nl
