Soms heb je van die dagen dat je dingen hoort en dingen leest maar dat je nog niet precies weet hoe die nu tot elkaar in verband staan. Totdat ze opeens samenvallen… ‘klik’…bouwteam!
Neem nu het artikel van afgelopen donderdag 29 oktober in de Cobouw. “UAV-gc moet volledig op de schop“. Een interview met Gerrit-Jan van de Pol van GMB. Aan het einde van het verhaal zegt hij: “Veel problemen in de bouw zijn verder te voorkomen als samenwerking het uitgangspunt is bij een contract, zoals bij het bouwteam, de alliantie, … Jaarlijks komen er maar een handjevol van dergelijke projecten op de markt, want veel opdrachtgevers zijn gewend geraakt aan de UAV-gc en de standaard dbfm-contracten waarbij risico’s vooral naar de markt gaan”.
Dan blijft dat dus een beetje in mijn hoofd hangen…”bouwteam, alliantie…” Het gaat dus om vertrouwen en samenwerken. Dat er teveel risico’s naar de markt gaan, mwoh… weet ik niet… Ik denk dat het belangrijker is dat vooraf gesproken wordt over risico’s en dat helder moet zijn wie die, als ze optreden het beste kan dragen.
Afgelopen week, een gesprek met onze calculator. Hij werkt met een kentallenboek. Hiermee kan hij heel snel, op basis van de eerste schetsen al bepalen wat een werk uiteindelijk zou moeten kosten en of het dus binnen het beschikbare budget past. Gek genoeg moeten we nu constateren dat de bedragen die hij ergens aan het begin van een project heeft bepaald aan het eind van het project werkelijkheid zijn geworden. In dat hele proces daartussen maken we een (RAW) contact omdat we de kosten en de kwaliteit hiermee in de hand denken te houden. We hebben zelfs een aanbestedingsvoordeel waar na afloop van het werk niets van over is gebleven. Waarom maken we dan nog een contract? We komen toch op dat eindbedrag uit en we zijn tevreden over het eindresultaat! We moeten onze energie steken in een goed ontwerp waarmee we kunnen uitleggen wat we precies willen hebben en dat ook nog past binnen het budget wat we hebben. Dus eigenlijk ook een vorm van bouwteam!
Neem nu vandaag. Ik ben in gesprek met een projectleider waarbij het in zijn project ‘wringt’. Hij moet nu een keuze maken om een contract op te gaan stellen maar hij vertrouwt het niet. Er ligt een goed eindontwerp dat op basis van de kentallen in het budget past. Probleem is alleen dat het project in de stationsomgeving ligt en daarmee vreselijk ingewikkeld is om uit te voeren. Je weet dus op voorhand al dat wanneer je hier een contract van gaat maken het alleen maar veel discussies zal opleveren in de uitvoering. Het komt dus aan op de juiste fasering en toe te passen technieken bij de uitvoering. Kennis die bij uitstek bij aannemers aanwezig is. We moeten de samenwerking op gaan zoeken.
Ik heb besloten om vandaag Hans Boes van de TU-Twente maar weer eens te bellen. Hij werkt binnen Pioneering in Twente aan de doorontwikkeling van bouwteams. Volgende week gaan we samen met hem deze casus eens doornemen om te kijken of dit project echt alles in zich heeft voor een bouwteam.
Als men vertrouwen heeft in de organisatie leidt dat in het algemeen ook tot vertrouwen in de medewerkers. En andersom: als men vertrouwen heeft in de medewerkers leidt dat tot vertrouwen in de organisatie. Kortom het blijft mensen werk! Laten we daar maar op vertrouwen…