Het invoeren van een rekenvergoeding voor aannemers die inschrijven bij aanbestedingen is symptoombestrijding. Het is het bestrijden van klachten, zonder hierbij de oorzaak van de klachten weg te nemen. Je moet wat aan de oorzaak doen! MKB Infra roept op tot de invoering van een rekenvergoeding ik denk dat dit gevolgen gaat hebben voor het gebruik van Emvi bij aanbestedingen. Misschien als je er op een ander manier naar kijkt is er wel een oplossing.
Wat wil MKB Infra graag?
Gelet op de stijging van tenderkosten vindt MKB Infra, dat het verstrekken van een rekenvergoeding nadrukkelijk op de agenda van elke aanbesteding moet staan. Ze hebben in het onderstaande (concept) voorstel uitgewerkt hoe dat er uit zou kunnen komen te zien. Kijk voor het hele MKB Infra manifest even op hun website.
Grootte-klasse (in euro’s)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
van 500.000 tot 1.000.000
|
|
|
|
van 1.000.000 tot 2.000.000
|
|
|
|
van 2.000.000 tot 5.000.000
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Geen vergoeding voor aanbestedingen conform de Standaard RAW op basis van de laagste prijs.
|
Tabel A = Emvi aanbestedingen
Tabel B = UAV-GC en DC aanbestedingen
Tabel C = BVP aanbestedingen (boven de 1.000.000)
Voorwaarden voor uitkering:
- Basis voor de hoogte van de tendervergoeding is de gemiddelde inschrijfprijs
- De laagste inschrijver/de inschrijver met de EMVI-score ontvangt geen tendervergoeding.
Welke gevolgen heeft dat voor middelgrote gemeenten?
Middelgrote gemeenten besteden jaarlijks voor enkele tientallen miljoenen euro’s aan. Meestal hebben deze gemeenten werken met een gemiddelde omvang van tussen de 3 en 5 ton per werk en worden hierbij 3 tot 5 aannemers uitgenodigd. Het blijft een beetje natte vinger werk, maar voor het gemak ben je dus €5.000,- per aanbestedende aannemer kwijt. Bij een gemiddelde aanbesteding met 4 aannemers ben je dus €15.000,- kwijt. Natuurlijk gaan niet alle werken met een Emvi de markt op, maar ik denk toch wel z’n stuk of 15 a 20 per jaar. Dat is dus in totaal €300.000,- per jaar! Dat is serieus geld…
Een interessante vraag is dus “Krijg je nu wel waar voor je geld?”. Het wordt wel uitgegeven, maar je krijgt er NIETS voor terug. Immers het is een vergoeding voor aannemers waarvan de plannen gewoon in de prullenbak verdwijnen. Je kunt er op wachten dat de politiek hier vragen over gaat stellen. “Dus als we op laagste prijs aanbesteden ‘besparen’ we €300.000,- per jaar en krijgen we dus eigenlijk 1 werk gratis” Probeer dat maar eens uit te leggen… dat gaat gewoon niet.
Heel zwart-wit gezegd denk ik dat het invoeren van een rekenvergoeding het einde gaat betekenen van Emvi aanbestedingen. Er zullen krachten gaan spelen die nog gerichter gaan sturen op aanbesteden op laagste prijs. Een verontrustende ontwikkeling, zeker nu ik al merk dat Emvi het steeds lastiger begint te krijgen op de werkvloer. De energie is er een beetje uit om op Emvi aan te gaan besteden. Het is ingewikkeld en je doet het eigenlijk nooit goed. Het levert intern discussies op rondom de wijze van beoordelen en discussies met aannemers waarom men op die manier beoordeeld is. In plaats dat het je energie oplevert, kost het je alleen maar energie.
Als je geen rekenvergoeding wilt betalen dan kun je overwegen het aannemers makkelijker te maken om in te schrijven. De manier om dat te doen is om aan te besteden op laagste prijs. Aannemers zien dat ook graag en ook opdrachtgever zijn hier blij mee omdat ze dan alle expertise die ze bezitten in het contract kunnen stoppen. Maar ergens moeten de extra kwaliteiten van de aannemer nog wel een plek krijgen in het aanbestedingsproces. Emvi was hier bij uitstek geschikt voor alleen zit het op een verkeerde plek in het aanbestedingsproces. Stel nu, dat je na de aanbesteding op laagste prijs om de tafel gaat met de geselecteerde aannemer om samen naar optimalisaties te kijken in het contract. Niet zoals nu halsoverkop, gehaast en snel starten maar even de tijd nemen om te kijken naar eventuele optimalisaties. Denk aan extra CO2 reductie of bijvoorbeeld een nog efficiëntere uitvoering. Maar misschien nog wel meer om elkaar wat beter te leren kennen. Het zou mooi zijn wanneer eventuele optimalisaties passen binnen de financiële ruimte die vaak nog wel zit tussen de raming en de inschrijving. In de praktijk wordt die ruimte tijdens de uitvoering vaak ook weer uitgegeven. Alleen noemen we het dan ‘meerwerk’ maar als we aan de voorkant geweten hadden dat we die werkzaamheden mee wilde meenemen hadden we die in het bestek meegenomen. Het wordt dus na de gunning een soort van bouwteam. De eerste reactie die ik had was: “Aanpassingen na de aanbesteding? Die gaan geld kosten!”. Ja, dat is zeker waar maar Emvi werkt ook kosten verhogend. Immers, de kwaliteit die de aannemer in zijn Emvi laat zien wordt via een fictieve korting ook betaald. Verder moet je het vrij simpel houden. Je zit aan tafel met een aannemer en je bekijkt samen de werkzaamheden die moeten worden uitgevoerd. Je hebt als opdrachtgever de volledige controle op wat er gebeurd. Wil je een bepaalde aanpassing niet, dan doe je het niet en voer je gewoon de werkzaamheden conform het bestek uit. Je zult als opdrachtgever wel echt ruimte moeten maken in de planning voor het voeren van deze optimalisatiedialoog. Hier geen ruimte voor maken richting de aannemer schaadt het wederzijdse vertrouwen.
