Mono-winkels zijn al succesvol, hip en trendy! Infra aannemers zijn minder succesvol, suffig en traditioneel. Tijd om hier wat aan te doen? Zou het succes van het mono-winkel concept toepasbaar zijn voor infra aannemers? Er liggen zeker kansen!

Iedere aannemer wil met zijn bedrijf groeien. Het klassieke groeimodel is om bijvoorbeeld te starten als een stratenmaker en dan door te groeien tot een veelzijdige aannemer met verschillende specialisaties in huis. De gedachte hierbij is dat je als aannemer minder kwetsbaar bent voor veranderingen in de markt. Klopt die gedachte eigenlijk nog wel? Als ik kijk naar bijvoorbeeld het failliet gaan van de V&D, het huidige succes van mono-winkels en de moordende concurrentie tussen aannemers, dan denk ik van niet. Misschien is het mono-concept ook wel toepasbaar voor infra-aannemers

Mono-winkels gaan voor één product

Mono-winkels zijn super speciaalzaken die zich specialiseren in slechts één product. Zo bestaat er een pepernotenwinkel die vijftig verschillende smaken pepernoten aanbiedt. Inmiddels zijn er ook pindakaas-, nutella-, popcorn-, badjassen- en ijsjes-op-stokjeswinkels. Allemaal succesvolle formules die aan een landelijke opmars bezig zijn. Binnen de infra is dit niet zo. Er is geen bestratingsbedrijf dat alleen betonstraatstenen legt of een aannemer die alleen rioleringsprojecten uitvoert. Ik kwam wel een aannemer tegen die alleen maar badkamers verbouwd. Aangezien ik thuis aan een nieuwe badkamer toe ben, heb ik hem gelijk maar ingehuurd. Hij heeft wel een wachtlijst maar ik ben bereid te wachten. Waarom? Hij is niet duur, heeft veel ervaring en hij snapte direct wat ik precies bedoelde met het ontwerp.

Succesvol dankzij internet

Vroeger bestonden super speciaalzaken niet. Ja, ik hoor je denken: “En de good old groenteman, de bakker op de hoek en de slager dan?” Toch is er wel een verschil. Voor een ouderwetse mono-winkel, zou de groenteboer bijvoorbeeld alleen appels, de bakker alleen broden en de slager alleen worsten moeten verkopen. Als je de oude groenteboer vergelijkt met een supermarkt dan is de groenteboer een speciaal zaak maar nog niet DE speciaalzaak. De huidige generatie mono-winkels leent zijn bestaansrecht aan internet. Hierdoor wordt de afzetmarkt veel groter. De opkomst van internet is echter niet de enige verklaring voor het ontstaan van super speciaalzaken.

Is er een toekomst voor mono-aannemers?

Juist in de huidige maatschappij is er een toenemende vraag naar beleving en service. Dat is precies wat mono-winkels goed op inspelen. Doordat ze maar één product aanbieden in eindeloos veel variaties is het ook uniek en nergens anders te krijgen. Het is ook relatief goedkoper te maken waardoor er ook veel inhoudelijke kennis over het product aanwezig is.

Een mono-aannemer zal vooral vanuit zijn specialisatie snel kunnen inspelen op veranderende marktomstandigheden. Hij zal ook heel handig gebruik moeten maken van socialmedia en internet om zijn markt groot genoeg te houden. Als ik nu kijk op verschillende websites van aannemers dan valt me op dat ik heel veel informatie te zien krijg. Het ene project is nog mooier en groter dan het andere. Ik zoek juist informatie met betrekking tot een bepaald onderwerp. Ik mis hierbij gerichte informatie die ik nodig heb om juist te kiezen voor deze aannemer. Ik vraag me dan ook echt af of ik wel interessant genoeg ben als potentiële opdrachtgever en ik maak me zorgen of ze wel aandacht voor mij hebben. Ik wil gezien worden!

Conclusie

Ik denk dat groot zijn door klein te blijven wel eens een slimme manier zou zijn om je marktaandeel te vergroten. Dynamische, compacte en wendbare organisaties die snappen wat er bij de klant leeft. Snel met het juiste antwoord kunnen komen en die door de lage overheadkosten relatief goedkoop kunnen werken.

Volgens mij is er binnen de huidige infra-markt ruimte voor meer mono-aannemers naast de reeds bestaande aannemers.

Meer lezen over innovatie, duurzaamheid en aanbesteden? Kijk even op www.lbbrhzn.nl.