Ik ben wel van de gadgets, de laatste nieuwe ontwikkelingen. Altijd op zoek naar een manier om mijn werk makkelijker te maken en efficiënter met mijn tijd om te gaan. Ik daag mijzelf in mijn werk ook steeds uit om te kijken naar nieuwe manieren om nog beter met elkaar samen te werken.

Enkele jaren gelden heb ik op de afdeling Google+ geïntroduceerd. Dat was vooral bedoelt om elkaar op de hoogte te houden wat er rondom je project speelt. Erg leuk om te doen maar hopeloos gestrand. Wel jammer. Of wat te denken van #Slack? Om op deze manier efficiënter te leren samenwerken. Helaas… het slaat niet aan. De introductie van de Fitbit was redelijk geslaagd, er lopen nog steeds mensen enthousiast de trappen op en af van het gemeentehuis in plaats van dat ze de lift nemen. Gelukkig zijn er nog steeds collega’s die nieuwe initiatieven weten te waarderen en die wel in zijn voor een experiment.

Facebook wordt steeds meer toegepast

Redelijk succesvol is ook Facebook. Een Facebookpagina opzetten voor een project krijgt inmiddels meer navolging. Er zijn nu diverse projecten die nu een eigen pagina hebben en waar ook actief steeds nieuwe berichten op komen te staan. Er ontstaat hierdoor ook meer interactie met buurtbewoners en belangstellenden. Er is een korte reactietijd en het is wat informeler. Waarom dit wel lukt? Ik denk dat het komt omdat het wat dichter bij de eigen interesses ligt van de collega’s. Het is herkenbaarder. Facebook is bij uitstek geschikt om leuke berichten te delen. Het lijkt wel of we dat binnen de overheid wel eens willen vergeten. “Het is toch gewoon ons werk! Wie wil dat nu allemaal weten?”

“Ik ben niet zo van Facebook…”

Laatst had ik weer een informatieavond waar ik samen met collega’s een verhaal heb gehouden over de plannen die we met de wijk hebben. Toch een zaal vol met ongeveer 200 nieuwsgierige buurtbewoners. Ook hier ben ik dan aan het zoeken naar een manier om de communicatie gedurende de uitvoering te organiseren. Wetende dat Facebook succesvol heeft gewerkt is het niet meer dan logisch dat ik dat ook hier weer in willen gaan zetten. Vol enthousiasme kondig ik mijn voornemen aan. Was het even stil in de zaal… ging er een vinger ging omhoog…”Meneer, als ik heel eerlijk mag zijn, ik ben niet zo van de Facebook. Ik heb het niet en ik wil het niet. Kunnen we niet via een website iets organiseren zodat we daar berichtjes kunnen achterlaten?” Ik keek de zaal rond en er waren opvallend veel “ja” knikkende gezichten. Dus Facebook gaat het bij dit project niet worden. Toch is dit een verrassende en leuke ontwikkeling. Het betekent namelijk dat ik het communicatieproces op een andere manier moet gaan inrichten. Hoe? Ik heb nog geen idee.

Je kunt de plank ook behoorlijk mis slaan

Het is goed om te luisteren naar waar mensen behoefte aan hebben. Het gaat er om dat er een medium wordt ingezet dat aansluit bij de verwachtingen. Steeds maar op de automatische piloot met de nieuwste dingen aan komen zetten is best best gevaarlijk. De kans is vrij groot dat je dan de plank wel eens kunt misslaan. In dit geval kunnen we nog goed inspelen op de behoefte uit de zaal en gaan we ongetwijfeld iets bedenken waar we allemaal wat aan gaan hebben.

Niet altijd is nieuw, nieuwer, nieuwste ook best for project. Hoe vernieuwend ideeën soms ook mogen zijn, kijk altijd naar de oplossing die het beste aansluit bij de behoefte.