Ik heb wel eens het gevoel dat vroeger veel aanbestedingen makkelijker gingen of beter verliepen. Net als dat ik met enige weemoed terug denk aan mijn oma’s verrukkelijke appeltaart… precies op het moment dat ik weer een hap “Albert Heijn” appeltaart neem (zucht). Steeds weer hoop ik dat nostalgische gevoel terug te krijgen. Stel nu dat je dit oude gevoel probeert te “grijpen” in een aangepaste manier van aanbesteden. Aanbesteden op “grootmoeders wijze” hoe zou dat er uit zien?

Net even anders maar toch steeds hetzelfde

De huidige manier waarop we nu aanbesteden maakt dat ik steeds een verlangen naar vroeger voel opkomen. Neem alleen al het selectiebeleid voor een meervoudig onderhandse aanbesteding. Via het bijhouden van scores van eerdere werken wordt een ingewikkelde past performance samengesteld. Het wordt steeds administratiever omdat er steeds meer dingen moeten worden vastgelegd. Of neem het jaar in jaar uit aanbesteden van asfalt werkzaamheden. Iedere klus is net iets anders maar in de basis altijd hetzelfde. Asfalt eruit, asfalt erin. Ik voel hierbij geen creativiteit meer opkomen om weer een nieuw EMVI criterium te bedenken. We hebben alle “smaken” EMVI’s nu z’n beetje wel gehad. En het gaat steeds meer over het proces en steeds minder over de inhoud. Naar mijn idee moet het veel meer gaan over het vakmanschap.

Op grootmoeders wijze

Maar wat als we het mixen? Een beetje van vroeger met de visie en de tijdgeest van nu! Ik stel mij hierbij de volgende aanbesteding voor:

Een beetje flinke stad heeft minimaal tien flinke asfaltklussen per jaar. Die kunnen niet allemaal tegelijkertijd in uitvoering want dan is de stad onbereikbaar. Nu wordt ieder project apart voorbereid en aanbesteed.

Maar stel nu dat je al deze werkzaamheden op één hoop zou gooien? Vervolgens nodig je 5 aannemers uit en zet ze met elkaar aan tafel. Ieder werk heeft zijn eigen vastgestelde plafondbudget en periode van uitvoering. Je geeft bij ieder werk een technische toelichting. Vervolgens verlaat je de ruimte en laat je de aannemers onderling de werkzaamheden verdelen. Bij terugkomst zijn de werken verdeeld en weet iedere aannemer welk werk hij gaat uitvoeren en wanneer de werkzaamheden moeten worden uitgevoerd. 

Wat levert dit op?

Dit is natuurlijk heeeel spannend maar dat maakt het aanbesteden ook weer leuk. Groot voordeel, je hoeft niet meer aan te besteden want dit was de aanbesteding! Een aannemer wordt hier ook blij van. Hij weet namelijk maanden van te voren welk werk er op hem af komt. Dit geeft hem een enorm voordeel rond zijn materialen inkoop en personeelsplanning.

Ik hoor je al denken…”ja, ja, vroeger deden ze dat altijd al zo. Die tijden van geheime prijsopdrijvende afspraken dat kan echt niet meer.” Maar ik heb hierboven niets geschreven dat er ook prijsafspraken zijn gemaakt. Er ligt per werk een plafondbedrag en geen inschrijfprijs. De prijs van het werk wordt pas bepaald nadat de werkzaamheden zijn voorbereid. Dat kun je als een bouwteam doen, uitbesteden of zelf doen. Het is ook aan de opdrachtgever om in dit traject alle eventuele wensen die je hebt op EMVI gebied er in te stoppen. 

Maar zou je nu echt duurder uit zijn als je ook alle kosten die je maakt vanuit een traditioneel aanbestedingsproces mee rekent? Ik denk dat je een kortere doorlooptijd hebt met een hogere kwaliteit en voor hetzelfde (plafond) bedrag.

Gevaar voor prijsopdrijving

Je hoeft ook niet bang te zijn voor prijsopdrijving. Immers je bent als opdrachtgever prima in staat om de kostprijs van een werk te bepalen in combinatie met het plafondbedrag. Iedereen weet wel wat de kostprijs van een ton asfalt is, en van een m3 zand of beton. Een aannemer mag wel verwachten dat hij een opdrachtgever tegenover zich heeft zitten die weet waar hij het over heeft.

Een ander groot voordeel is dat er veel meer ruimte wordt gecreëerd voor circulair werken. Doordat de werkzaamheden relatief lang van te voren bekent zijn kan er door aannemers geschakeld worden en werk met werk gemaakt worden. 

Ik geloof er wel in. Aanbesteden op grootmoeders wijze. Maar dan met een moderne circulaire twist. Wie durft? Ik kom je helpen als je het misschien te spannend vindt!

Enthousiast geworden van deze blog? Abonneer je dan via de link op mijn homepage. Zodra er een nieuwe blog gepubliceerd wordt krijg je hem als eerste toegestuurd.

Foto: www.bouwmachinesvantoen.nl met dank aan Huub van Dijk